بررسی رابطه بین هوش هیجانی و کیفیت زندگی کاری کارکنان در دانشگاه اصفهان

چکیده هدف از انجام این پژوهش، بررسی رابطه ی بین هوش هیجانی و کیفیت زندگی کاری کارکنان در دانشگاه اصفهان بود. جامعه ی آماری پژوهش حاضر، کلیه ی کارکنان بخش های آموزشی، اداری- مالی و فرهنگی- هنری دانشگاه اصفهان به تعداد 809 نفر بود، که در سال 91-1390 مشغول به کار بوده اند و از این تعداد 311 نفر به روش تصادفی طبقه ای متناسب با حجم انتخاب گردید. روش پژوهش استفاده شده، توصیفی و از نوع همبستگی بود. برای جمع آوری اطلاعات، از پرسشنامه ی هوش هیجانی شرینگ بر اساس مدل گلمن (1995) و کیفیت زندگی کاری والتون (1975) استفاده گردید.که پایایی دو پرسشنامه ی هوش هیجانی و کیفیت زندگی کاری به ترتیب 89/0 و 92/0 به دست آمد. به ترتیب داده ها در دو سطح توصیفی (فراوانی، میانگین، انحراف استاندارد و واریانس) و آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون و تحلیل واریانس چند متغیره) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد بین هوش هیجانی و کیفیت زندگی کاری کارکنان رابطه ی مثبت و معناداری وجود دارد (05/0p<). همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که از بین مولفه های هوش هیجانی، سه مولفه ی خود آگاهی، خودکنترلی و خود انگیزی تأثیر مثبت و معناداری بر کیفیت زندگی کاری کارکنان دارند؛ در حالی که دو مولفه ی مهارت های اجتماعی و شعور اجتماعی چنین تأثیری ندارند. در نهایت، نتایج تحلیل واریانس چند متغیره (مانوا) در سطح (05/0p<)، تفاوت معناداری را در هوش هیجانی کارکنان بر اساس سن، سابقه ی خدمت و تحصیلات و همچنین کیفیت زندگی کاری کارکنان بر اساس تحصیلات آنها نشان داد.به این صورت که هوش هیجانی کارکنان با توجه به سن، سابقه ی خدمت و سطح تحصیلات آنان با هم متفاوت است ولی کیفیت زندگی کاری آنان فقط با توجه به میزان تحصیلات-شان با هم فرق می کند.